Kötü geçmişti.Öncesinde başıma gelmeyen kalmamıştı.Ama ne olucaktı?Zaten hasta olduğum,harap ve bitap bir şekilde girdiğim sınavdan düşük puan alacaktım(aksilikler gereği).Akabinde de üzüntü, keder sarmayacaktı beni...Kpds'ye bu yüzden kalmayacaktım.Hayır o değil kurstaki hoca haklı çıktı ona yanıyorum ben.(ya alıcaksın 50 yada ucundan kaçırcaksın demişti çünkü)
Çalışırken kendimi heder etmedim o var, işten yorgun argın gelip elipte kitap evin bilumum yerlerinde gezdim o da var..Ama bir kaç soruyla kaçmayacaktı..Hüzünlere gark oldum.( düşün bak blog nasıl yüklemler kullanıyorum,ne haldeyim)
Buyrun yapılacaklar listesi an itibariyle;
- Yarınki program sonrası kendimi ders çalışmaya vereceğim.
- Bilgisayarımı açtığımda maksimum yarım saat harcayacağım kendisiyle(sevdiğim blogları okumak için o da seri bir şekilde)
- Kpds zor diyen bilinç altıma kendine gelmesi için silkinme operasyonu düzenleyeceğim
- Sınava kadar hiç bir dersimi kaçırmayacağım.
- KPDSden 50 puanı alacağım.Nokta...
çocuklar inanın, inanın çocuklar...güzel günler göreceğiz güneşli günler...
zihnimde arka fonda..hadi bakalım
kolay gelsin B* hanım'a.
not: motive olmaya ihtiyacım var ama nasıl?
dip not: Fotoğrafın tarihi aslında herşeyi açıklıyor ama, gene de ayrıntı girmekte faide var.Üds sonrası antikorlarım mikroplarla mücadele ederken, ben sıcak çikolatamın gelmesini beklerken başımın öne düşmesini engellemeye çalışırken
2 yorum:
Motive olmak her insana göre değişir. Mesela ben sınavlara son dakika çalışarak motive olurum. Çok önceden çalışmak bildiklerimi unutmama ve sıkılmama sebep olur. Ama sen bu karamsarlıkla çok yaşamazsın yazıyı okurken içim karardı ya :) Birazda havaların durumuna veriyorum bu karamsarlığını. Güneş açsın için kıpır kıpır olur yine.
Bu düz yazıya duygu aktarımındaki başarımı gösteriyor o zaman..
bkz: bardağın dolu tarafını görme hali.
yaz gelsin!(:
Yorum Gönder