Bridge

akşam eve dönerken hava karanlıksa eve doğru giden dar mahallemizde gökyüzüne baka baka yürüme gibi bir huyum vardır.
yıldızlara bakarım...garip bir alışkanlık evet farkındayım ama seviyorum bir müddet öyle yürümeyi.Dışardan gören kızın boynun ne olmuş acaba diye düşünüyordur herhalde (:

Şimdi ise daha da bir garip istekle baş başayım.uzanıp şu açıdan bakayım istiyorum gökyüzüne hiç birşey düşünmeden ama.böyle bir kısacık an.Düşünmeden hiç bir şey...

*boğaz köprüleri modelindeki köprülerimizden

Çocukken hayat ne güzelmiş blog.Hayır güzeldi de pek çok güzelmiş.pek çok.
Ne az kafa kurcalayan mevzuat varmış.körebe mi fen yazılısı mı?a bu dizimdeki yara nerde olmuş acaba?bacağımı çarpıyorum da morarıyor tamam, ama acımadı ki orası hiç niye hatırlamıyorum..
ne güzel sorular bunlar yahu.diz kapağımdaki yaraları özler oldum!

bir kaç gündür eski anektoda gülüyoruz yazmadan geçemeyeceğim;
Geçen yaz biricik annem minik bir operasyon geçirmişti doktoru ise bizim okuldan mezunmuş.Operasyon sonrası kontrole geldiğinde refakatçiniz kim diye sordu ,kızım cevabını aldığında yine herkes gibi şaşırmış annemin neşesine neşe katmıştı..Annem yeni bitirdi hatta üniversitesini diyip övündü hemen :)
Öylemi neresi diyince 'Hacettepe sosyoloji'...Sanırım sizde bizim okulu bitirmişsiniz dedim aldığım cevap sosyalleşmenin heyecanıyla olsa gerek

-hı hım evet Hacettepeyi bitirdim .Tıp benim de....
idi(sonradan öğreniyoruz ingilizce okumuş birde doktorumuz bölümünü..ondan bu iyi niyet diyoruz.fazla okumuş:))

biz annemle göz göze geldik nefesimizi tutuyoruz gülmemek için..

a a ! doktorlar tıp mı bitiyor? (:
ne zamandır?
amaa biz matematik bölümü mezunu diye gelmiştik oldumu şimdi?Başhekimi çağırın bize!
o da duruşmadadır kim bilir...(:
Aradık taradık tıp mezunu doktor bulduk operasyonu gerçekleştirecek diye havamızdan geçilmiyor o gün bu gün..

yıldız sayıp uyumalıyım artık.Sıcak uykumu getiriyor.Sıcak fobim var birde blog benim.O da garip ama korkuyorum çok sıcaktan..