Salı, Kasım 6

çözemediğim ?



2009 yılıydı ve ben işimden ailemdeki sorunlardan bıkmış henüz 22 yaşını bitirememiş bir zaman dilimi yaşamaktaydım.

bir anda Amerikaya gitme planı çıktı ortaya ama gerçekten bir anda! hazırlıklar vize aşaması okul koşturmalar derken 1 ay içinde elimde biletim 2 adet ağzına kadar tıka basa valizim temmuz ayında ben dünyanın merkezi sayılan New York eyaletine gidiyordum.

hayatımda ilk defa uçağaya bineceğim ve bu amerika ucuşu olacak. evet büyük oynamayı sevmişimdir hep. aktarmalı bilet almıştı babam, son dakika sezon bilet fiyatları, gideceğim okuldan bile daha pahalıydı zira.
Frankfurt aktarması sonrasında Jhon F Kennedy havaalına varmam planlanıyor.
ben o bir ayda koşturmadan ve gerginlikten 5 kg yakın kilo kaybetmiştim.nasıl ucacagım nası aktarma yapacagım..??kafamda deli sorular hep..

nihayetinde ordaydım . Yaşadığım talihsiz 2 ayı saymazsak geri kalan 4 ayım oldukça güzel. kendi ayaklarımın üstünde dünyanın öbür ucunda geçmişti.
Long island'ta okula gittiğim için Manhattan'a uzaklığım özel araçla 45 dk. trenle de 1 saate yakındı.
Yani aynı hayatımın geçtiği iki şehir mesafesiydi. (izmit_istanbul)
gerçekten mutluydum.
hani şu moskova'da iliklerime kadar hissettiğim yeni yerler görme yeni tatlar tatma mutluluğu orda süresiz gibiydi.
işim, arkadaşlarım, hayatın zorluğu, geçirdiğim kazalar, özlem, central park, hepsi elle tutulur gözle görülürdü.
çok ama çok kararsız kalıp en sonunda dönme kararı almıştım..
ve dönmüştüm.

***

döneli 3 yıl olacak Ocak ayında. ama ben hala nedense 3 ay önce dönmüş kafasında ve jetlag etkisindeyim.
Amerika'ya gidenler üzerinde araştırma yaparsak eminim hepsinde ama hepsinde 'Bir kez daha Amerika'ya gitmezse ölecek hastalığı' olduğuna eminim.

özetle yıllar öncesinde kendim için planladığım 27. yaşımın içinde ama planlarımın inanılmaz uzağındayken beni mutlu edecek şehir New York city ve orada yaşayamadıklarım orada sürdüremediğim hayatım gibi gelmekte..

kişisel tarihime not olarak düşmek isterim ki, dönmek her zaman B planı iken artık tamamiyle A planı haline gelmesi için hiç bir engel kalmadı.. sadece biraz sabır ve yeterli ömür ..

gerisi gelir.
neyi yapacağım dedin de yapmadın ki ?

b*
2009/NYC-Manhattan


2 yorum:

lolipu dedi ki...

ahh ahh NewYork:)) Geçen sene yılbaşında, bir yarışma sonucu 5 günlüğüne de olsa oradaydık. Tadı tamağımızda kaldı:)Hâlâ hayaliyle yaşıyorum. Bir daha gitmeyi çok istiyorum. 6 yaşındaki oğlumun bile ara ara aklına gelip "anne yine gidelim NewYork'a" diyor. Umarım bir daha gidebileriz ve doya doya tadını çıkarırız bu büyü şehrin:)

keLemek dedi ki...

Lolipu, 6ay bana kısa gelmişken 5 gün bi an gibi geçmiştir.
büyüsüne kapılıyor insan.evet yapay evet ısıl ısıl ve gerçekten cok uzak gibi ama aynı oranda da'cok' da güzel..
dilerim tekrar gidersiniz siz de
=))
sevgilerimle,